பல்லவி

நின்னை யே ரதியென்று நினைக்கிறேனடி! - கண்ணம்மா !

தன்னை யே சசியென்று சரணமெய்தினேன்! (நின்னையே)



                       சரணங்கள்

பொன்னை யே நிகர்த்த மேனி மின்னை யே, நிகர்த்த சாயற்

பின்னை யே ! - நித்ய கன்னியே! கண்ணம்மா!  (நின்னையே)



மார ன்னபுக ளென்மீது வாரி வாரி வீச நீ - கண்

பாரா யோ? வந்து சேரா யோ? கண்ணம்மா!   (நின்னையே)


யாவு மே சுக முனிக் கொர் ஈசனா மெனக்குன் தோற்றம்

மேவு மே - இங்கு யாவு மே, கண்ணம்மா!   (நின்னையே)